„W czasie deszczu dzieci się nudzą”. To wszyscy wiemy, ale okazuje się, że nuda bywa inspirująca. Dzieci zaczynają wtedy wymyślać zabawy, stają się kreatywne. Kiedyś ktoś powiedział, że powinnyśmy (my rodzice/opiekunowie) przyzwalać dziecku na nudę, gdyż to go rozwija, buduje. A jak spędzają wolny czas nasze pociechy? Obserwując swojego 20-miesięcznego szkraba dochodzę do wniosku, że nie drogie zabawki są mu drogie ;). Owszem, ma parę swoich ulubionych, są to trzy samochody, ciuchcia (która jeszcze pamięta czasy starszych braci, czyli ma gdzieś z piętnaście lat) oraz książeczki. Tak mój Grześ uwielbia książeczki, ale niestety nie lubi jak się mu czyta. Najchętniej ogląda je i opowiada, co jest na obrazkach. Może tak godzinami. Czasami przypomni sobie o kolorowej kulce, do której wkłada się klocki o różnych kształtach. I to by było chyba tyle, jeśli chodzi o zabawki. Cała reszta (tzn. trzy pełne pudła) właściwie mogłyby nie istnieć. Czym i jak w takim razie bawi się moje dziecko? Jak wiemy dziecko naśladuje dorosłych. Tak więc Grześ wprost przepada bawić się w kuchni. Otwiera szuflady, wyciąga z nich kopystki, lejki i inne przyrządy kuchenne. Ostatnio bardzo lubi też „gotować”, więc w ruch idą garnki, pokrywki i patelnie. Otwieranie i zamykanie szafek, to też niezła zabawa, no i oczywiście wyciąganie wszystkiego z kosza na brudną bieliznę lub z pralki. Wielką radość mojemu brzdącowi sprawia również chodzenie w butach mamy, taty lub starszego brata. Ciekawe, że zawsze uda mu się je prawidłowo założyć. Wygląda w nich przeuroczo, kiedy próbuje przemieszczać się po domu. Śmieje się przy tym i wesoło pokrzykuje. Kolejną jego ulubioną zabawką jest odkurzacz i szufelka z miotełką. Czyżby w przyszłości miał zostać sprzątaczem? Choć włączonego odkurzacza się boi, to gdy jest wyłączony stanowi idealny sprzęt do zabawy. Wszelkiego rodzaju słoiki, butelki z nakrętkami też nie mogą spokojnie stać, gdy w pobliżu znajduje się Grześ. Ustawia je sobie, odkręca, zakręca, buduje z nich wieże. Kolejną rewelacją odkrytą niedawno jest mikrofalówka. Jeżeli nie może dosięgnąć do przycisku, podsuwa sobie krzesło i wtedy „pika” sobie w najlepsze. Tak, wymyśla te wszystkie zabawy właśnie wtedy, gdy wszyscy są zajęci i nie mamy czasu, aby poświęcić swoją uwagę Grzesiowi. Owszem, czasami bywa niebezpiecznie, dlatego ktoś starszy zawsze jest w pobliżu i czuwa. Niekiedy nasza interwencja jest nieunikniona. Jednak, myślę sobie, że to prawda, że trzeba dziecku pozwolić na taką samodzielność i odrobinę kreatywności. Niech ma możliwość samodzielnego wymyślania sobie zabaw. Wtedy okazuje się, że najatrakcyjniejsze są dla niego przedmioty codziennego użytku, takie, którymi posługujemy się my, dorośli. To go uczy, rozwija. Przez taką zabawę poznaje świat i otoczenie. A pomysłowość dziecka czasami zaskakuje :).
Shigella (szigeloza) – infekcja tą bakterią pojawia się głównie wśród osób przebywających wspólnie w szpitalach i wśród dzieci w żłobkach i przedszkolach. Prawdopodobieństwo infekcji jest najwyższe dla dzieci w wieku od 2 do 4 lat. Pierwotniaki a biegunka u dziecka. Pierwotniaki, które mogą być przyczyną biegunki u dziecka
Czasy, kiedy usmotruchane dzieciaki biegały całymi dniami za piłką po podwórku lub wisiały na trzepaku czy grały w klasy, minęły dawno i bezpowrotnie. Rodzice z utęsknieniem i melancholią wspominają te czasy, swego własnego dzieciństwa—szarego i brudnego, aczkolwiek szczęśliwego. Dzisiaj, najmłodsze pokolenie Polaków spędza bardzo dużo czasu w domu. To z kolei zobowiązuje opiekunów do zapewnienia im odpowiednich wnętrz to dziedzina prężnie rozwijająca się i ewoluująca. Najnowsze trendy przychodzą tu i odchodzą niemalże równie szybko, co w dziedzinie mody, urody czy muzyki. Ostatnie lata wniosły ogromne zmiany do dziecięcych pokoików. Skończyły się czasy pokojów urządzanych stereotypowo, pełnych słodkich barw, różu i błękitu oraz infantylnych dekoracji. Dziś, najmłodsi Polacy, od pierwszych chwil swego życia, stykają się z doskonałym designem, świetnie zaprojektowanymi przestrzeniami i niebanalną paletą barw. Dziecięcy pokój nie musi być kiczowaty. Przygotowaliśmy dla Was 6 wspaniałych, polskich projektów, które dowodzą, że dziecięcy świat ma znacznie więcej barw. Soczysty duet dla rodzeństwa Piękna, nasycona zieleń i intensywna fuksja tworzą razem zgrany i bardzo nowoczesny duet. To świetne rozwiązanie dla rodzeństwa—zwłaszcza wtedy, gdy dzieci są obojga płci. Pokój dla parki można podzielić optycznie właśnie za pomocą kolorów, mebli lub podłogi. Można go też przedzielić fizycznie rozsuwaną kotarą czy zasłonką. Niby razem, a osobno. Z motywem przewodnim Polak potrafi, więc nawet na niewielkich przestrzeniach może stworzyć coś wyjątkowego. Najistotniejszy jest sam pomysł, to od niego wszystko się zaczyna. Udana koncepcja może przyćmić wszelkie niedogodności takie jak niski budżet, brak fachowców, metraż. Mieszkaniec tego pokoju jest fanem przestrzeni kosmicznej, rakiet i klocków. Wszystkie jego marzenia zostały zamknięte w jedną całość—fototapeta z motywem dryfującego ludzika—kosmonauty nadaje ton reszcie pokoju. Granatowo -niebieska kolorystyka jest doskonała w sypialni, ułatwia relaks, wypoczynek a także skupienie uwagi podczas nauki. Jednym słowem kosmiczny pokój! Arbuzowo—pastelowo Arbuzowa aranżacja wnętrz?! Czemu nie?! Dzięki niemu cudowne, upaIne lato pozostanie z naszymi dziećmi na dłużej. Aranżując taki pokój możemy wybierać spośród setek tysięcy „arbuzowych dekoracji” dostępnych w sprzedaży – takich jak kubki, pościel, zasłony, i wiele, wiele innych. Ale arbuzowe wnętrze to także odpowiedni dobór kolorów ubrane w pastele wydaje się większe i przestronniejsze. Dodatkowo, takie barwy świetnie odbijają światło więc nadają się także do ciemnych pomieszczeń z oknami wychodzącymi na stronę północną. Skandynawski urok Styl skandynawski, w ostatnich latach, ma bardzo wielu zwolenników. Oprócz niewątpliwych walorów estetycznych ma on także inną zaletę, która nie jest bez znaczenia w wielu polskich mieszkaniach – optycznie powiększa wnętrze. Jasne ściany i zachowawcza stylistyka to świetne rozwiązanie do pokoju szkraba. Tam i tak dużo się skandynawski to jasne kolory, głównie biel, proste dodatki, naturalne drewno, w kwestii mebli panuje eklektyzm. Funkcjonalność to podstawowa zasada. Z huśtawką Pokój może być także mini placem zabaw. Rodzice aktywnych dzieci mogą wyposażyć go w drabinki, zjeżdżalnie, ścianki wspinaczkowe, drążki czy huśtawki. Dzięki temu, miejsce stanie się idealnym poligonem doświadczalnym i salą do ćwiczeń w jednym. Na zdjęciu wyjątkowo udana stylizacja skandynawskiego pokoju o bardzo neutralnych barwach. Jego właścicielem mógłby być zarówno chłopiec jak i dziewczynka czy rodzeństwo. W tym delikatnym, pastelowym świecie mocny akcent stanowią czerń huśtawki i żyrandol, reszta jest bardzo finezyjna. Koniecznie przeczytajcie także: Idealny pokój małego odkrywcy oraz Zachwycający pokój dla małej księżniczki 6 Kitchens beautifully incorporating wood
Podobne pytania: Czym się bawią małe dzieci? Ulubione zabawy niemowlaków – czym bawią się małe dzieci?Przytulanka - najlepszy przyjaciel naszego dziecka 1.Zabawki pomagające w zasypianiu 2.Gryzaki - ratunek na wyrzynające się zęby 3.Zabawki sensoryczne 3.Podsumowanie 4. Czym lubią bawić się dzieci?
Co lubią dzieci?Jakie mogą być zabawy?Czym bawią się dzieci w przedszkolu?Czym bawi się 9 latek?Czym bawi się dwuletnie dziecko?W co się bawić z 11 miesięcznym dzieckiem?Czym bawi się 6 latka?Czym bawi się 4 latek?Jakie zabawy lubią dzieci? Ulubione zabawy niemowlaków – czym bawią się małe dzieci? Przytulanka – najlepszy przyjaciel naszego dziecka 1. Zabawki pomagające w zasypianiu 2. Gryzaki – ratunek na wyrzynające się zęby 3. Zabawki sensoryczne 3. Podsumowanie 4. Co lubią dzieci? Chociaż oczekiwania wraz z wiekiem ewoluują, a czasy się zmieniają, to dzieci wiąż kochają lalki, misie i samochody. Dziecko potrafi świetnie samemu zorganizować sobie czas i wystarczają mu do zabawy proste przedmioty, ale pięknie opakowane, wymyślne zabawki są ważne. Potwierdzają to roześmiane twarze dzieci. Jakie mogą być zabawy? Niuniuś to ma fajnie! Konstrukcyjne. Pobudzają wyobraźnię. Zabawy konstrukcyjne ćwiczą sprawność manualną dziecka oraz rozbudzają jego kreatywność. … Tematyczne. Uspołeczniające. … Rytmiczno-ruchowe. Ćwiczą sprawność i wzmacniają siłę. … Badawcze. Zaspokajają naturalną ciekawość świata. Czym bawią się dzieci w przedszkolu? To rysowanie, malowanie, wycinanie, lepienie, konstruowanie różnych budowli z wykorzystaniem różnorodnych materiałów, to zainteresowanie dziecka książką czy ilustracją. do podjęcia nauki pisania i czytania, – doskonali sprawność rąk, – wyzwala w dziecku różne zainteresowania. Czym bawi się 9 latek? Czym się bawią współczesne 9-latki? Dziewczynki lubią sylvaniany, play mobil, Surprise, domki dla lalek (raczej już nie barbie), klocki lego i inne. Natomiast chłopcy – resoraki są zawsze dobrym wyborem bez względu na wiek . Czym bawi się dwuletnie dziecko? Dwulatki i trzylatki chętnie wyklejają, lepią z plasteliny, budują z klocków. Lubią też słuchać piosenek dla dzieci – podchwytują ich słowa, powtarzają towarzyszące im gesty. Poznaj skuteczny sposób na nauczenie dziecka zachowań społecznych – pediatra radzi, jak dostosować naukę do wieku dziecka. W co się bawić z 11 miesięcznym dzieckiem? 11 miesięczne dziecko zabawy Bardzo korzystna dla rozwoju manualnego, jak i umysłowego, jest zabawa piaskiem lub wodą, dlatego jeśli to możliwe wyposażmy malucha w wiaderko i łopatkę, a w trakcie kąpieli podajmy mu plastikowe kubeczki. Czym bawi się 6 latka? Ponadczasowe zabawki Drewniana kuchnia. Klocki drewniane. Kolejki drewniane. Pluszowe misie. Klocki Lego. Puzzle. Czym bawi się 4 latek? Czteroletnie dziecko bardzo lubi zabawy ręczne. Lepienie z ciastoliny czy plasteliny, z których może formować nieskończone ilości kształtów czy postaci, będzie idealnym wyborem jeśli chcemy kształcić u malca zdolności manualne. W tym wieku chłopcy zaczynają już interesować się samochodzikami. Jakie zabawy lubią dzieci? Starsze dziecko lubi zabawy manualne. Chętnie wycina, maluje farbami i rysuje. To bardzo ważny etap, który przygotowuje dziecko do nauki pisania. Warto też jak najczęściej towarzyszyć dziecku podczas zabawy.
Temat . Przydawka, dopełnienie, okolicznik Określ części zdania w zdaniu Małe dzieci wesoło bawią się trzema k… Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie.
Czerwona Szminka, wśród Was, moi Drodzy Czytelnicy, to już wiekowa (26 świeczek zaświeci się na moim urodzinowym torcie we wrześniu, buuu), stara panna, która nie tylko jest zagorzałą feministyczną francą, ale też osobą, którą bachory denerwują bardziej niż co innego na świecie, nawet to pojebane EURO-srełro nie denerwuje mnie tak, jak wrzeszczący, mały gnom, który mało brakuje, a od tego ryku się nie zerzyga na swoją litującą się nad nim matką. Dwadzieścia sześć lat, to nie są jakieś żarty, w końcu urodziłam się w świecie, gdzie nie było komputerów, a nawet telewizję oglądało się czarno-białą, a na dodatek były tylko dwa (!) kanały. Do zabawy miałam kredki i zeszyt 16-to kartkowy, który w moim domu musiał być zawsze, bo ja, jako odwieczna, niespełniona nigdy pisarka, musiałam mieć kartkę i kredki. Bawiłam się w piasku, kopiąc głębokie dołki, tak głębokie, żeby zakopać nogi po kolana, zasypać je i próbować je wydrzeć z tej piaskowej czarnej dziury. Jak się udało, to była radocha, a jak się nie udało, to się próbowało dotąd, aż się uda... no i się udawało. Nikomu nie przychodziło do głowy, żeby mnie stamtąd wyciągać, bo tam mógł pies nasrać czy kot nasikać. Robiło się ciasta i zupy z trawy i ziemi, i były to najlepsze czasy jakie w życiu przeżyłam. Robiło się coś w grupie, bo jak głosi stara prawda "w kupie siła!". A najlepiej bawiło się... jak się miało iść już do domu, bo przecież ciemno. To były czasy! A czym się bawią te dzisiejsze, samorodne złote sztabki, które siedzą ciągle przed komputerem? Oni wiedzą co to komputer, jak tylko opuszczą macicę swej biednej matki, dla której poród, to początek zmartwień. Potem jest etap Ipodów, Iphonów i całej palety różnych innych "AJ". Taki dzieciak wcześniej mówi "komórka" niż "mama", wcześniej wie jak zagrać w warcrafta i inne ciulstwa niż jak zrobić kupę do nocnika. I siedzą takie 5-latki z czołem przylepionym do monitora i nakurwiają w tą klawiaturę tymi małymi, pulchnymi paluszkami z prędkością zawodowej maszynistki. To cud jak takie małe pójdzie do przedszkola, bo to i dla twórców owego dzieła lepiej, a i dla tego pokurcza też dobrze, bo przynajmniej pozna inne pokurcze i nauczy się jak się je, i że trzeba ręce myć jak się skorzysta z kibla. Gorzej, jeśli pokurcz w domu siedzi, bo rodziców na przedszkole nie stać na przykład. Nauczy się pokurcz jak się zabija w tych grach różnych, a jeśli siedzi takie, cicho jest, to przecież matka nie będzie co 5 minut latać i sprawdzać co robi jej pociecha, jak pociecha siedzi cicho, to znaczy, że bawi się grzecznie. Po jakimś czasie, jak już te gry wszystkie trochę nudzą, to mały pokurcz chce spróbować czegoś na żywo, no i wymyśla sobie, że może kotka wpierdolimy do mrowiska i nakryjemy wiadrem. Przecież to takie pasjonujące, gdy się słyszy, jak ten kotek tak dziwnie podskakuje i śmiesznie miauczy pod tym wiadrem. A jego kochana mamusia, zamiast wziąć pasa i wpierdolić, żeby na dupie przez miesiąc nie usiadł, to powie tylko "ale to nie moje dziecko, moje dziecko jest grzeczne i kocha zwierzątka". Ja w zasadzie nie jestem za przemocą w rodzinie, ale gdy widzę takie rzeczy, to ja się zastanawiam, czy ojciec, kurwa, pasa nie nosi, czy co?! Mnie krzywda zwierząt obchodzi bardziej niż krzywda ludzka, bo zwierze samo się nie obroni, a ludzie, to jednak swój, mniej lub bardziej wykształcony, rozum mają. I nikt mi nie powie, że 14-letniemu chłopakowi, to trzeba "Surowych rodziców" i stada psychologów, bo przecież, jeśli napadł, sterroryzował i okradł swoją babcię, bo potrzebował "na swoje bardzo ważne potrzeby", to jemu potrzeba psychologa, bo on ma jakieś zaburzenia na pewno. Jednego czego mu potrzeba to ciężkiej ręki. W naszych czasach za mało jest kar, jakichkolwiek, a za dużo nagród. Nagrody rozdaje się za byle gówno - dostał czwórkę z wu-efu, a to mamusia da mu 5 dyszek, tak jakby nauka w szkole, to tylko dobra wola bachora. Dzisiaj to bachory mają za dobrze, mówię Wam, bo mają wszystko na miejscu, chcą kasy, to rodzic da, a przedtem...? Mój Rodziciel mi opowiadał, że jak chodził, zaznaczam, chodził pieszo do szkoły, to trzeba było się namęczyć, żeby zdać na 3, a co dopiero na 4, a dzisiaj, to wystarczy dwa razy do książki zajrzeć, wykuć na pamięć, zdać i zapomnieć. Potem chodzą po ulicy takie półmózgi, co to nie wiedzą kim była Pawlikowska - Jasnorzewska i jaka jest stolica Australii. Źle się dzieje na tym świecie, tyle Wam powiem. Ja myślę, że bachor, to w pierwszej kolejności powinien mieć respekt przed rodzicem, nie to, żeby się rodzica bał, ale powinien czuć nad sobą rękę sprawiedliwości, rękę, która nie tylko karze, ale też chroni i daje.
Świat przez pryzmat placu zabaw. Rodzice są wyzywani, dzieci polewane wodą. 'Co zrobić, gdy sąsiad przekracza granice. Jak rozmawiać z frustratami. Czy dzieci już nie mogą głośno się
Please verify you are a human Access to this page has been denied because we believe you are using automation tools to browse the website. This may happen as a result of the following: Javascript is disabled or blocked by an extension (ad blockers for example) Your browser does not support cookies Please make sure that Javascript and cookies are enabled on your browser and that you are not blocking them from loading. Reference ID: #83ee6ac9-13a2-11ed-9185-6b4e4e627479
Podczas gdy dorośli zapalają świece na tradycyjnym ośmioramiennym świeczniku, dzieci bawią się drejdlem (po hebrajsku sewiwon) – specjalnym bączkiem, na którego czterech ścianach znajdują się hebrajskie litery, które są pierwszymi literami słów w zdaniu: nes gadol haja po („wielki cud stał się tu”).
Wszyscy wiedzą, że małe dzieci dorastają w sposób, w jaki wierzą, że świat kręci się wokół nich. Napady złości są zwykle spowodowane tym, że czują wobec siebie ogromną niesprawiedliwość, gdy ich życzenia nie są spełnione. To Jean Piaget zidentyfikował egocentryzm jako część rozwoju poznawczego każdego dziecka. Etap rozwoju malucha nazwał etapem przedoperacyjnym, który w dużej mierze charakteryzuje się tym, że dziecko widzi rzeczy tylko z własnej perspektywy. Ta teoria wyjaśnia typowe zachowania małych dzieci, takie jak chęć robienia rzeczy po swojemu i niechęć do dzielenia się zabawkami. Egocentryzm u małych dzieci jest odpowiedni do wieku Punkt widzenia rozwoju Z punktu widzenia rozwoju egocentryzm u małych dzieci jest odpowiedni do wieku. Egocentryzm pozwala małym dzieciom skupić się na sobie, gdy rozwijają niezbędne umiejętności, takie jak chodzenie, mówienie i wczesna nauka. Chociaż może to być frustrujące, gdy maluch nie chce się dzielić lub wydaje się, że nie przeszkadza mu to, że jego głośna zabawa przeszkadza w czytaniu, ważne jest, aby małe dzieci skupiały się na sobie na tym etapie rozwoju poznawczego. Typowe zachowania na etapie egocentryzmu Typowe zachowania egocentryczne u małych dzieci obejmują napady złości, niezdolność do zobaczenia, jak czują się inni oraz trudności w uogólnianiu tego, co wiedzą o sobie na innych. Małe dziecko potrafi odróżnić swoją lewą rękę od prawej , ale nie może pokazać komuś prawej i lewej ręki . Małe dzieci często mają podejście do zabawy i dzielenia się na zasadzie „podobno albo nie ma mowy” . Możesz również zauważyć, że małe dzieci chętniej bawią się same niż wchodzić w interakcje z innym dzieckiem. Dzieje się tak, ponieważ są zanurzeni we własnej eksploracji, która jest częścią egocentryzmu i jest niezbędna dla ich psycho-emocjonalnego rozwoju. Relacje z innymi ludźmi Małe dzieci mogą mieć spory lub być zdenerwowane, gdy bawią się z innymi małymi dziećmi z powodu ich egocentrycznych poglądów. Jako rodzic możesz pomóc we wspieraniu socjalizacji, modelując maniery i dostarczając dziecku słów, aby wyrazić, jak się czuje. Naucz malucha, że można powiedzieć „Chcę się teraz bawić sam”, ale nie jest w porządku zrywać wszystkie klocki, jeśli inne dziecko chce ich użyć. Naucz swoje dziecko, aby było miłym przyjacielem, dzieląc się i czekając na swoją kolej do zabawy. Twój maluch może nauczyć się budować pozytywne relacje nawet na tym egocentrycznym etapie. Radzenie sobie z egocentrycznymi dziećmi wymaga cierpliwości i konsekwencji Radzenie sobie ze sceną egocentryczną Radzenie sobie z dziećmi egocentrycznymi wymaga cierpliwości i konsekwencji . Musisz wyznaczyć swojemu dziecku granice, dając mu do zrozumienia, że nie zawsze to on dominuje. Czytaj historie ze swoim dzieckiem i rozmawiaj o uczuciach bohaterów, pomagając mu widzieć rzeczy z czyjegoś punktu widzenia. Zachęć go do rozwiązania swoich problemów i zadecydowania, jakie może być właściwe zachowanie. Porozmawiaj o swoich zachowaniach i oceń, jak mogą się czuć inni. Jasne jest, że ten rodzaj rozmowy będzie zależeć przede wszystkim od zrozumienia, jakie może mieć Twój maluch. Małe dzieci mają swoje własne tempo nauki i ewolucji, więc niektóre małe dzieci mogą dobrze rozumieć język, który jest do nich adresowany, podczas gdy inne dzieci mogą mieć większe trudności ze zrozumieniem. W tym sensie ważne będzie, abyś dostosował swoją mowę do zrozumienia swoich małych dzieci, tak aby rozumiały, co chcesz powiedzieć w określonych momentach. Pamiętaj jednak, że to bardzo normalne, że dzieci przechodzą przez etap egocentryczny, ponieważ dodatkowo zdrowy rozwój we wszystkich jego aspektach jest zdrowy.
7 najpopularniejszych zabawek dla dzieci w wieku 6-7 lat 6- czy 7-latek to już wcale nie takie małe dziecko. Zaczyna szkołę, staje się coraz bardziej samodzielny i śmiały. W tym wieku nadal dużo się bawi i odkrywa świat, w czym mogą mu pomóc interesujące zabawki. Sprawdź, jakie produkty mogą przyciągnąć uwagę 6- i 7-latków.
Czyta się kilka minut Dorota Kędzierzawska, wybitna reżyserka filmowa, debiutuje w teatrze. Nie ma możliwości „dubli”, a praca z dziećmi jest niezwykle wymagająca. Debiut znakomity. Powstało wiele adaptacji teatralnych i filmowych przerażającego mitu o Medei, matce, która z zemsty na Jazonie, mężu porzucającym ją dla innej kobiety, zabija własne dzieci. Wszystkie koncentrują się na osobie Medei. Nie wiemy tak naprawdę, co czuje Jazon. Postaci dzieci pełnią rolę biernych narzędzi. Nie odzywają się, mają przekazać zatruty prezent przyszłej żonie Jazona, na koniec giną z rąk matki. Co czują? Na to pytanie spróbowały odpowiedzieć autorki dramatu „Medea” – Kate Mulvany i Anne-Louise Sarks, które najpierw długo pracowały z dziećmi w teatrze. Sztuka odniosła ogromny sukces w Australii, na kontynencie autorek. Dramat napisany jest prostym, dzisiejszym językiem. Krystyna Janda zaproponowała jego reżyserię Dorocie Kędzierzawskiej, znanej z filmów, w których świat przedstawiany jest z perspektywy dziecka. Powstała sztuka lekko podana, za to niezwykle mocna w...
ASvPy. 31riy2uqep.pages.dev/3131riy2uqep.pages.dev/8231riy2uqep.pages.dev/9631riy2uqep.pages.dev/2231riy2uqep.pages.dev/6531riy2uqep.pages.dev/531riy2uqep.pages.dev/2531riy2uqep.pages.dev/16
w co się bawią małe dzieci